Ότι εσύ θα με'κανες να τα ξεχάσω όλα ξαφνικά και το μόνο που θα'θελα θα
ήταν να είμαι μαζί σου, όχι, δεν το περίμενα, ειλικρινά. Αρχικά, πίστευα
ότι όλη αυτή η φάση μεταξύ σοβαρού και αστείου με ενθουσιάζε, επειδή
ήταν η πρώτη φορά που μου συνέβαινε κάτι τέτοιο. Δεν άργησα να καταλάβω,
όμως, πως σήμαινες κάτι περισσότερο για μένα. Εσένα σε ήξερα ήδη, Σε
είχα δει αρκετές φορές, αλλά ποτέ μέχρι τώρα δε σ'είχα κοιτάξει. Μου
δημιουργείς συγκεχυμένες σκέψεις κι αυτό είναι ακριβώς ό,τι χρειάζομαι
για να αποσπώμαι. Αυτό που φοβάμαι πλέον, ωστόσο, είναι ότι θα πρέπει να
βρω άλλες σκέψεις για ν'αποσπώμαι από σένα. Δεν ξέρω τι μού έχεις
κάνει, πραγματικά. Πότε πέρασες τη σφαίρα της φιλίας, αυτό το "φράχτη"
που κατ'αρχήν δημιουργώ, δεν πήρα χαμπάρι. Εσύ, απ'ό,τι φαίνεται, όμως,
είσαι τελείως αλλού... Σε άλλη φάση, πώς το λένε ;! Το μόνο στο οποίο
μπορώ να ελπίζω τώρα, είναι στο μέλλον. Στο αν θα μας βρει το αύριο μαζί
ή χώρια. Στην προσμονή τού αύριο, λοιπόν !
Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013
Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013
http://www.youtube.com/watch?v=kOhO-TfRcZU
Έχουν περάσει 2 μήνες και 6 μέρες από την τελευταία φορά που κοίταξα τα μάτια σου από κοντά.
Αν είχα χειριστεί το θέμα διαφορετικά ίσως αυτή τη τη στιγμή να είχα να σε δω ένα δεύτερο. Ίσως και όχι.
Δεν ξέρω τι είν'αυτό που μου άρεσε περισσότερο σε σένα... Αν με ρωτούσε κάποιος, θα έλεγα τα μάτια σου. Ασυζητητί. Εκεί, δε λένε άλλωστε, ότι καθρεφτίζεται η ψυχή του ανθρώπου ; Μετά, όμως, σκέφτομαι και τα χέρια σου, και τα μαλλιά σου, και τη μυρωδιά σου, και την πρώτη φορά που μου είπες "Θα μου στρίψεις ένα τσιγάρο ;", και τον τρόπο που λες το "λ", και τον τρόπο που σκέφτεσαι, και τον τρόπο που φαντάζομαι ότι μπορείς να αγαπήσεις, και τον τρόπο που σ'αγάπησα με το που σε είδα, πριν καν μιλήσεις.
Ίσως όλο αυτό που έχω δημιουργήσει στο μυαλό μου γύρω απ'το πρόσωπό σου να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ίσως, πάλι, και ν'ανταποκρίνεται. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τους άλλους. Μα τι λέω ; Εδώ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τον ίδιο σου τον εαυτό.
Το ξέρω, όμως, πως κάποια στιγμή θα'μαστε μαζί. Ή μάλλον, κάποιες στιγμές, πολλές στιγμές, απ'όταν αποφασίσεις και για πάντα, θα'μαστε μαζί. Γνωριζομασταν από πιο παλιά, από άλλες ζωές, εγώ το θυμάμαι, και όταν σε κοιτάω στα μάτια, βεβαιώνομαι. Έχουμε περάσει πολλά μαζί. Ωστόσο, εσύ δεν το θυμάσαι. Δεν πειράζει, όμως ! Γι'αυτό είμ'εγω εδώ-για να σ'το θυμίσω.
Δεν ξέρω αν με βοηθάει που γράφω ό,τι σκέφτομαι για σένα. Μάλλον όχι. Είναι σα να προσπαθώ να συντηρήσω με τα χέρια μου μία φωτιά, αλλά μόνος, για να ζεσταίνομαι μόνο εγώ. Ποιο το νόημα τότε ;
Ποτέ μου δεν πίστευα ότι θα έφτανα στο σημείο να έχω κάποιον πιο πάνω από μένα στο μυαλό μου. Ναι, πολύ εγωιστικό, το ξέρω. Ο εγωισμός είναι το τρέιντμάρκ μου και δεν είμαι περήφανος γι'αυτό. Με σένα, όμως, οι άμυνές μου έπεσαν. Το μόνο που ήθελα ήταν να σε αγκαλιάσω. Πόσο θα σου κόστιζε αυτό άραγε ; Εμένα, που δεν το'κανα, πάντως, πολύ.
Αν είχα χειριστεί το θέμα διαφορετικά ίσως αυτή τη τη στιγμή να είχα να σε δω ένα δεύτερο. Ίσως και όχι.
Δεν ξέρω τι είν'αυτό που μου άρεσε περισσότερο σε σένα... Αν με ρωτούσε κάποιος, θα έλεγα τα μάτια σου. Ασυζητητί. Εκεί, δε λένε άλλωστε, ότι καθρεφτίζεται η ψυχή του ανθρώπου ; Μετά, όμως, σκέφτομαι και τα χέρια σου, και τα μαλλιά σου, και τη μυρωδιά σου, και την πρώτη φορά που μου είπες "Θα μου στρίψεις ένα τσιγάρο ;", και τον τρόπο που λες το "λ", και τον τρόπο που σκέφτεσαι, και τον τρόπο που φαντάζομαι ότι μπορείς να αγαπήσεις, και τον τρόπο που σ'αγάπησα με το που σε είδα, πριν καν μιλήσεις.
Ίσως όλο αυτό που έχω δημιουργήσει στο μυαλό μου γύρω απ'το πρόσωπό σου να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ίσως, πάλι, και ν'ανταποκρίνεται. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τους άλλους. Μα τι λέω ; Εδώ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τον ίδιο σου τον εαυτό.
Το ξέρω, όμως, πως κάποια στιγμή θα'μαστε μαζί. Ή μάλλον, κάποιες στιγμές, πολλές στιγμές, απ'όταν αποφασίσεις και για πάντα, θα'μαστε μαζί. Γνωριζομασταν από πιο παλιά, από άλλες ζωές, εγώ το θυμάμαι, και όταν σε κοιτάω στα μάτια, βεβαιώνομαι. Έχουμε περάσει πολλά μαζί. Ωστόσο, εσύ δεν το θυμάσαι. Δεν πειράζει, όμως ! Γι'αυτό είμ'εγω εδώ-για να σ'το θυμίσω.
Δεν ξέρω αν με βοηθάει που γράφω ό,τι σκέφτομαι για σένα. Μάλλον όχι. Είναι σα να προσπαθώ να συντηρήσω με τα χέρια μου μία φωτιά, αλλά μόνος, για να ζεσταίνομαι μόνο εγώ. Ποιο το νόημα τότε ;
Ποτέ μου δεν πίστευα ότι θα έφτανα στο σημείο να έχω κάποιον πιο πάνω από μένα στο μυαλό μου. Ναι, πολύ εγωιστικό, το ξέρω. Ο εγωισμός είναι το τρέιντμάρκ μου και δεν είμαι περήφανος γι'αυτό. Με σένα, όμως, οι άμυνές μου έπεσαν. Το μόνο που ήθελα ήταν να σε αγκαλιάσω. Πόσο θα σου κόστιζε αυτό άραγε ; Εμένα, που δεν το'κανα, πάντως, πολύ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)